Spirit dichtbij

Spirit is dichtbij

Tijdens een van mijn dagelijkse wandelingen onlangs is het stralend winters weer. Het is nog vroeg en ik loop op een stille weg tussen de boerderijen door. De zon schijnt laag tussen de bomen door en af en toe word ik verblind, of in elk geval kan ik niet ver vooruit kijken. Af en toe passeert mij een andere wandelaar, of een hardloper. Het is stil. Ik voel mij een met de natuur, de stilte van de winter. Ik heb een heel helder besef van hoe de aarde ons draagt, dat deze aarde de bomen om mij heen draagt en voedt. In dit besef van eenheid is het maar een kleine stap om verbinding te maken met een andere frequentie, die van Spirit. 

Mijn spirituele helper Job (mijn overleden broertje) laat zich voelen alsof hij naast mij staat. Hij zegt dat de stap naar een groter eenheidsgevoel maar een kleine is. Je kunt hier en nu, terwijl je loopt, contact maken met overledenen. Hij daagt mij duidelijk uit. Een overleden vader wil zich voorstellen, het is overduidelijk dat hij het is. Ik heb geen gesprek met hem, hij maakt zich kenbaar en maakt kennis. Het is ongelofelijk hoe herkenbaar hij is: de stevigheid van energie, de zachtheid, ik kan gewoon op trillingsniveau de gelijkenis herkennen. Hij laat een thema zien, dat ik herken en dat is niet voor niets. Ik moet daar actief iets mee doen.

Zomaar een gebeurtenis lijkt het, een verhaal vanuit een wandeling op een winterse dag. Natuurlijk mooi dat ik inzicht krijg in een thema, nog mooier is de ontmoeting. Maar wat ik wil zeggen is dat Spirit heel dichtbij is. Ik laat mij uitdagen en met een vingerknip breidt het landschap zich uit tot een hogere frequentie. En het is alsof Spirit tegelijkertijd op dezelfde plaats is als waar ik loop. Het eenheidsgevoel met de natuur breidt zich uit tot een besef, dat mijn ziel verbonden is en blijft met Spirit, dat ik daarvandaan kom.

Natuurlijk hoef ik dit niet elke wandeling op te zoeken. Het is ook fijn om gewoon mijn hoofd leeg te maken. En natuurlijk hoef ik Spirit niet steeds in de natuur te zoeken. Spirit is dichtbij en bereikbaar op elk moment dat ik daar even voor ga zitten. Dat is bemoedigend vind ik.

De dagen daarna ben ik hier vaak mee bezig geweest. Inspiratiebron daarbij is het boek “De kruistocht van de Geestenwereld” van Paul Jacobs en Kurt van Es. Paul Jacobs is een wereldberoemd medium. In dit boek lees ik dat de spirituele wereld, die ik Spirit noem, hier en nu is, alleen op een ander bewustzijnsniveau. Spirit wil dolgraag boodschappen aan ons doorgeven die ons helpen in onze ontwikkeling. En Paul Jacobs probeert het begrijpen van die boodschappen continu te verdiepen en te verbeteren.

Ik besef dat Spirit heel dichtbij is en tegelijk dat het beter begrijpen van boodschappen een geen zweverige toestand is, maar een heel aards gebeuren. Spirit is dichtbij en wil ons heel graag helpen. En ik mag mij als medium bewust zijn van mijn referentiekader, in de vorm van beelden, gebeurtenissen, herinneringen, geuren. Ik mag daar afspraken over maken met Spirit. Ik mag veel actiever in verbinding staan.

Ik kwam tot het inzicht dat een gebeurtenis tijdens een wandeling mij heeft geïnspireerd om aan het werk te gaan. Ik heb geleerd om mij open te stellen voor boodschappen van dierbare overledenen, maar het echte werk gaat nu beginnen.